Bonusowa scenka nr.1

Gdy się odwróciłem, zobaczyłem ją. Szła z ojcem, piękna i niebezpieczna, a mi przypomniała się rozmowa przed wyjazdem:

-Współczuję dzieciom Valentine’a – powiedziała moja przybrana siostra.

-Dlaczego? – zdziwiłem się.

-Przecież ich rodzice są tak wysoko postawieni w Clave, a ojciec jest dodatkowo jednym z najlepszych Nocnych Łowców. Muszą mieć ciężkie życie – wyjaśniła mi.

-Ja za to im współczuję, że wy się tam pojawicie – włączył się do rozmowy mój parabatai.

-Dlaczego? – zapytałem znowu, ale tym razem z siostrą.

-Dobrze wiecie, jak z wami będzie. Rozkochacie ich w sobie a potem, gdy przyjdzie pora wyjeżdżać, złamiecie im serca.

Oparłem się o walizkę i nie odpowiedziałem. Ale ona tak.

-Słuchaj, jeśli mi się spodoba, MOŻE nie złamię mu serca. Za to jeśli nie –niech się trzyma co najmniej metr ode mnie!

Ja i mój przyszywany brat - parabatai  roześmieliśmy się.

-Okay, ale ty na pewno złamiesz jej serce! – zwrócił się do mnie.

Uśmiechnąłem się i westchnąłem teatralnie.

-Oczywiście, że tak! Przecież to mój zawód! – teraz śmialiśmy się już we trójkę.

Córka Valentine’a kłóci się ze swoim ojcem za krzakami, chociaż i tak wszystko słyszymy. Rodzice słuchają z lekkim szokiem, moja siostra i brat z zaciekawieniem. Podziwiam jej odwagę, upór i charakter. Nagle sztylet ląduje w drzewie, powodując, że gałąź spada na mnie.

Odskakuję. I wiem, że ona NIE jest po prostu jedną z wielu. Że jej nie zamierzam skrzywdzić. I że jest tą jedyną.

Oczywiście, jeśli ktoś taki jak ona zdoła mnie pokochać.

Hejka! Jak myślicie, kto tu występuje i kogo perspektywa? Wiemy, że krótkie, ale nie miało być długie. Wyjaśnienia co do bonusów (jakby ktoś nie doczytał) pod ostatnim rozdziałem. Next w piątek i prosimy, komentujcie!!! <3