Rozdział 4

 -Może wejdziemy do środka? – zaproponował ojciec.

Wzruszyłam ramionami i pewnym krokiem ruszyłam do drzwi, lawirując pomiędzy walizkami.

Czułam na sobie spojrzenia nowo przybyłych. Przewróciłam oczami otwierając drzwi i wchodząc do holu.

Stałam spokojnie, z rękami skrzyżowanymi na piersi, gdy poczułam jak ktoś dotyka moich pleców.

-Jeśli zajmowanie się naszymi gośćmi sprawi ci kłopot, zawsze możesz poprosić o pomoc brata.

Wciąż gotowałam się ze złości na ojca, ale nie dałam tego po sobie poznać. Zdradzał mnie jedynie płomień, tlący się w moich oczach.

-A żebyś wiedział, że to zrobię – syknęłam w stronę Valentine’a jadowicie i cicho, tak by inni nie usłyszeli.

A ojciec niech wie. Niech wie, jak bardzo czuję się zdradzona.

Nagle do holu wszedł wysoki chłopak, z ciemnorudymi włosami i szmaragdowymi oczami.

„Wreszcie! - pomyślałam. „Nie będę musiała stać tu z tą bandą.”

-No proszę, przyszła nasza nowa niańka – mruknęłam, posyłając ojcu nienawistne spojrzenie.

Mój komentarz co do Jonathana i tak okazał się za głośny. Stojący blisko blondyn uśmiechnął się, rozbawiony.

Czarnowłosa dwójka patrzyła na Jonathana prawie tak samo, jak wcześniej na mnie.

„Co oni? Jacyś niedorozwinięci Nefilim? Nigdy broni nie widzieli?” – przemknęło mi przez głowę.

Mój brat trzymał w ręku wielki, seraficki miecz, a w kieszeni kurtki (był w stroju bojowym) dwa sztylety. Na plecach zwisał mu nowy łuk.

Chłopak z dziewczyną wreszcie otrząsnęli się z szoku.

-Stary, świetny łuk – powiedział chłopak, jakby znał się z moim bratem od dawna. – Z czego jest zrobiony?

Mój brat uśmiechnął się i zaczął mu opowiadać, ale ja już nie słuchałam.

Odwróciłam się do ojca.

-Idę odłożyć broń.

-Brałaś ją z sali treningowej? – zapytał nagle Jonathan.

-Ja? – prychnęłam pogardliwie. – Wzięłam swoją. Wiesz , że nienawidzę korzystać z tej broni co wszyscy.

Dla podkreślenia moich słów odrzuciłam jasne włosy na plecy i wreszcie wyszłam z holu, stukając obcasami.

*** Isabelle***

Patrzyłam jak dziewczyna odchodzi, jednym uchem słuchając jak jej ojciec zwraca się do rudego chłopaka:

-Ja wziąłem parę rzeczy. Uznałem, że trzeba je wymienić.

W mojej głowie już świtał plan.

Mogę pobawić się w swatkę.

Hej!!! Jesteściie wszyscy kochani, mamy już ponad 1000 wyświetleń!!! =* W każdym razie: Dzięki. Next w piątek, jak zwykle. :D